Piękny uśmiech nie zawsze zależy od nas. Zdarza się, że natura postanawia przysporzyć nam kłopotów, powodując zatrzymanie zęba w kości. Towarzyszy temu ból i dyskomfort. Trzeba jednak wiedzieć, że zatrzymany ząb podlega leczeniu. Im wcześniej dojdzie do zdiagnozowania problemu, tym szybciej i łatwiej będzie można go usunąć. Kiedy mamy do czynienia z zębem zatrzymanym i jakie są jego przyczyny?
Co to jest ząb zatrzymany?
Zębem zatrzymanym nazywamy taki ząb, który pod względem anatomii wykształcił się prawidłowo, jednak jego wzrost zatrzymał się jeszcze w kości. Wyróżniamy ząb częściowo i całkowicie zatrzymany. Częściowo zatrzymany ząb to taki, którego tylko niewielki fragment jego korony wystaje nad powierzchnię dziąsła. O zębie całkowicie zatrzymanym mówimy wtedy, kiedy jest on całkowicie otoczony kością. Najczęściej zębem zatrzymanym jest trzeci trzonowiec. Zdarza się jednak, że problem dotyczy kłów lub przedtrzonowców. Najrzadziej dochodzi do zatrzymania jedynek i dwójek, co jednak się zdarza.
Objawy zęba zatrzymanego
Z pewnością zatrzymanie przedniego zęba bez problemu można zauważyć – zwyczajnie go brakuje lub jest widoczny tylko w niewielkim stopniu. Zupełnie inaczej jest w przypadku trzonowców. Jak wtedy rozpoznać objawy zęba zatrzymanego? Nad zębem zatrzymanym dochodzi do stanu zapalnego. Zdarza się, że pojawia się nieprawidłowy zgryz i trudności z otwieraniem ust. Jeżeli mamy do czynienia z częściowym zatrzymaniem zęba, to na wyrżniętej jego powierzchni występuje często próchnica. W sąsiadujących z nim zębach obserwuje się ponadto paradontozę, co może ostatecznie skutkować ich utratą. Ząb zatrzymany objawia się również częstszymi infekcjami. Ząb zatrzymany czasem wrasta w sąsiadujący z nim ząb, który w efekcie może pęknąć.
Skąd ten problem?
Wiele zębów zatrzymanych ma podłoże genetyczne. Niekiedy problem pojawia się na skutek późnej utraty kła mlecznego i ciasnego ułożenia zębów w szczęce. Późna utrata zębów mlecznych blokuje wyrzynanie się zębów stałych, co może w konsekwencji doprowadzić do zatrzymania zęba. Trzeba też wiedzieć, że dolegliwość ta pojawia się również z powodu nieprawidłowego wcześniejszego leczenia. Zdarza się, że szczęka i żuchwa są na tyle małe, że nie są w stanie pomieścić wszystkich zębów. W takiej sytuacji ósemki rosną do wnętrza jamy ustnej lub też w kierunku sąsiadujących z nimi zębów. Zęby nachodzą wtedy jeden na drugi. Można jednak uniknąć zatrzymania zęba, jeżeli już z zębami mlecznymi będziemy chodzić regularnie do dentysty. Na tym etapie lekarz może dostrzec zagrożenie ze strony mleczaków dla zębów stałych, które pojawią się w ich miejscu w przyszłości.
Na czym polega ściąganie zęba zatrzymanego?
Jeżeli problem zostanie zdiagnozowany odpowiednio wcześnie, można się go skutecznie pozbyć, poddając się terapii ortodontycznej. W takiej sytuacji przeprowadza się ściąganie zęba zatrzymanego. Polega to na umiejscowieniu zęba we właściwym jego położeniu. Jest to jednak proces trwający dłuższy czas i najlepsze efekty uzyskuje się po upływie ok. 2 lat. Jak wygląda proces ściągania zęba zatrzymanego? W pierwszej kolejności odsłania się dziąsła w jego obszarze, a następnie zakłada aparat ortodontyczny. W ten sposób dąży się do prawidłowego jego ustawienia w zgryzie. Leczenie jest długotrwałe, więc najlepsze efekty uzyskuje się przy jego rozpoczęciu już na początkowym etapie problemu. Dzięki temu ryzyko wystąpienia powikłań jest zdecydowanie mniejsze, a szansa na osiągnięcie maksymalnego efektu większa. Zębom zatrzymanym można zapobiegać, ale też jest duża szansa na powodzenie ich leczenia. Ponadto warto reagować na wszystkie niepokojące sygnały dochodzące do nas z jamy ustnej. Najlepszą profilaktyką jest z kolei regularne odwiedzanie dentysty, który odpowiednio wcześnie zdiagnozuje ewentualne rozwijające się dolegliwości.
